TRIDUUM

Muziek voor de passie

het gevecht van de mens met zichzelf
het gevecht van de mens met zijn God
het gevecht van de mens tegen Zijn wil

naakt ben ik uit de aarde gekomen
naakt keer ik er weer
de Heer geeft
de Heer neemt
de naam van de Heer weze gezegend

(naar Job 1, 21)

Met het triduüm (letterlijk: drie dagen) worden de dagen voor Pasen bedoeld: Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag. Achtereenvolgens herdenkt de kerk dan de eucharistie, het offer van Jezus aan het kruis en de stilte rondom het graf van Jezus, die dan nog niet verrezen is.

Aan de hand van verschillende motetten doorlopen we de dagen die aan de verrijzenis van Christus voorafgaan. De keuze van de stukken wordt nu eens bepaald door de liturgie die bij het triduüm hoort, dan weer door de inhoudelijke ideeën die in werken doorschemeren.

Een mis van George De la Hèle, waarvan we drie delen hebben opgenomen, loopt als een rode draad doorheen het programma. Van dezelfde componist zingen we ook een Asperges Me, een tekst die traditioneel het begin van een mis inluidt.

Alonso Ferrabosco’s motet In Monte Oliveti geeft de angst van Christus weer, een thema dat ook in andere teksten doorloopt. Dezelfde donkere sfeer horen we ook in zijn Lamentationes, een typisch deel uit de metten, nachtgebeden kenmerkend voor het triduüm.

Naast werk van Cypriano De Rore en Jacobus Clemens non Papa, twee Vlaamse polyfonisten, staat het vaak uitgevoerde Caligaverunt van Tomás Luis De Victoria, een parel in zijn polyfone eenvoud.

Nadat het Introitus uit het Requiem van Frei Manuel Cardoso de dood van Christus heeft ingeluid, worden de doden beweend in Versa est in Luctum van Alonso Lobo, een centraal punt in het programma, want aan de tekst van dit werk ontleent het ensemble zijn naam.